Już w XIX wieku, kiedy nie narodził się jeszcze handel na dużą skalę, ludzie kupowali zwykle wszystkie artykuły codziennego użytku w sklepie spożywczym w pobliżu miejsca pracy lub miejsca zamieszkania. Te artykuły codziennego użytku pakowane są w drewniane beczki, płócienne torby lub drewniane skrzynie, a po przewiezieniu ich luzem do sklepów spożywczych, sprzedaż ich konsumentom w kawałkach przyprawia o ból głowy. Na zakupy można wychodzić wyłącznie z koszykami lub własnoręcznie wykonanymi workami. Surowcami do produkcji papieru były wówczas jeszcze włókna jutowe i stare lniane główki, które były kiepskiej jakości i skąpe w ilościach, które nie nadawały się nawet na potrzeby druku gazetowego. Około 1844 roku Niemiec Friedrich Kohler wynalazł produkcję papieru z masy celulozowej, co znacznie przyczyniło się do rozwoju przemysłu papierniczego i pośrednio dało początek pierwszej w historii komercyjnej torby papierowej. W 1852 roku amerykański botanik Francis Waller wynalazł pierwszą maszynę do produkcji toreb papierowych, która później została rozpowszechniona we Francji, Wielkiej Brytanii i innych krajach europejskich. Późniejsze narodziny toreb papierowych ze sklejki i rozwój technologii szycia toreb papierowych sprawiły, że torby bawełniane stosowane w przeszłości w transporcie towarów masowych zastąpiono torbami papierowymi.
A jeśli chodzi o pierwszą torebkę na zakupy z papieru kraft, narodziła się ona w St. Paul w stanie Minnesota w USA w 1908 roku. Walter Duvina, lokalny sprzedawca spożywczy, zaczął szukać sposobów, aby nakłonić konsumentów do zakupów większej ilości za jednym razem, aby zwiększyć obroty. Według Duviny powinna to być torba prefabrykowana, tania i łatwa w użyciu, która udźwignie co najmniej około 75 funtów. Po wielu próbach i błędach umieścił teksturę torby na papierze siarczanowym, ponieważ została ona wytworzona z drzew iglastych o długich włóknach drzewnych i poddana podczas procesu gotowania łagodnej sodzie kaustycznej i siarczkom, dzięki czemu pierwotna wytrzymałość włókien drzewnych jest mniejsza uszkodzony, więc końcowy wyprodukowany papier ma ścisłe połączenia między włóknami, a papier jest wytrzymały i może wytrzymać większe napięcie i nacisk bez pękania. Cztery lata później narodziła się pierwsza torba papierowa typu kraft na zakupy. Posiada prostokątne dno i większą objętość niż tradycyjne torby papierowe z dnem V. Lina biegnie przez spód i po obu stronach torby, aby zwiększyć jej nośność i tworzy dwa pierścienie do ciągnięcia na górnym końcu papierowej torby, umożliwiające noszenie przez ludzi. Duvina nazwał tę torbę na zakupy swoim imieniem i złożył wniosek o patent w 1915 roku. W tym czasie roczna wielkość sprzedaży tej torby na zakupy przekroczyła 100 milionów.
